Bir yerden başlamak lazım..

Yepyeni bir haftadan herkese merhaba,

Korkutucu bir gecenin soğuk sabahına uyandığımız günden beri kendimizi, çevremizdeki insanları ve yaşamı bütünüyle toparlamaya çalışıyoruz. Güçlü bir dayanışma ve samimi bir sevgi bağı ile bir araya gelen milyonlar sayesinde depremin ardından yaralar sarılıyor.
Hiç olmadığı kadar çığlık duyduk hiç olmadığı kadar ağladık ve yıkıldık belki de. Kimileri hayatın içindeki müthiş yaşam dengesinden bahsederken sildi gözyaşlarını, kimileri isyan edercesine haykırdı çaresizliğini, kimileri evi başına yıkılmış insanlardan nasıl para kazanacağının hesabını yaptı, kimileriyse bir yerden başlamak lazım diyerek hayatın akışına karıştı.
Hayata şöyle bir bakın;
Yaşadığınız sokağa, çevrenize, insanlara. Değişmeyen bir gün, geçmeyen bir acı, bitmeyen bir gözyaşı yoktur, geçti.
Güvendiğiniz dağlara karlar yağdı, sırtınızdan vuruldunuz, yarı yolda bırakıldınız, geçti.
Umutlarınız, hayalleriniz yıkıldı, düşmem dediniz, düştünüz, geçti.
Kavuşmalarınız yarım kaldı, verilen sözler tutulmadı, çaresizdiniz, geçti.
Gecelerce uykusuz kaldınız, çok çalıştınız, hakkınızı yediler, geçti.
Malın mülkün vardı, hepsini kaybettin, dostların yok oldu aniden, geçti.
Padişahlar, saraylar, Sultan Süleymanlar geldi, geçti.
Yıllar, yollar, barışmalar, vedalar, zamanlar hepsi geçti.
Geçip gitmeyen, bitmeyen, değişmeyen tek bir şey yoktur. O halde yeni güne, yeni yaşama, yeni hayallere “Bir yerden başlamak gerek”